fashion boy (amorously)a

زير بارانم ، بي چتر !
تنها بيني سرخم لو ميدهد مرا ؛ که باريده ام همراه ابرها . . .
اما تابلوي قشنگي شده ايم : من و جاده و بارن . . . !

 

تازه چند شب بود که داشتم راحت میخوابیدم بدون هیچ فکرو خیالی تا این که دیروز
باز یکی سرشو انداخت پایین و اومد تواین دل صاحب مرده ما که واسه خودش شده یه کاروان سرا
هرکسی میاد داخلش و بعد یه مدتی یه لگد بهش میزنه و میره
تا حالا شده بخوای بخوابی ویه چیزی  فکر یه کسی نذاره بخوابی خیلی رنج آوره اصلا یه حس عجیبیه
 دلم میخواست برم اون موقعه شب  تو خیابو ن قدم بزنم خیلی احمقانه ست
ولی چه میشه کرد اگه  خوابمم برده فقط به خاطر دیدن دوباره اون امروز بوده حالا امیدوارم امروز ببینمش.

خيلي سخت بود …

با بغض  نوشتم ولي با  خنده   خواندي…